Wat zijn de regels voor reanimatie bij een niet-reanimeren verklaring?
Wanneer u te maken krijgt met een noodsituatie waarin iemand een hartstilstand krijgt, kan het voorkomen dat u een niet-reanimeren verklaring of penning tegenkomt. Dit roept vaak vragen op over wat u als hulpverlener wel of niet mag doen. In dit artikel leggen we uit wat de regels zijn voor het omgaan met een niet-reanimeren verklaring en hoe u als BHV’er, EHBO’er of burgerhulpverlener hiermee om kunt gaan.
Wat houdt een niet-reanimeren verklaring in?
Een niet-reanimeren verklaring is een wilsverklaring waarin iemand aangeeft niet gereanimeerd te willen worden in geval van een levensbedreigende situatie, zoals een hartstilstand. De meest bekende vorm hiervan in Nederland is de niet-reanimeren penning, die zichtbaar rond de hals wordt gedragen en duidelijk aangeeft dat de drager niet gereanimeerd wil worden.
Wat moet u doen als u een niet-reanimeren penning tegenkomt?
Als u een niet-reanimeren penning ziet, hangt uw reactie af van uw rol als hulpverlener:
- Professionele zorgverleners en artsen: Zij zijn verplicht de wens van de patiënt te respecteren en mogen niet beginnen met reanimeren, of moeten stoppen als ze al begonnen zijn.
- BHV’ers, EHBO’ers en burgerhulpverleners: Voor deze groepen gelden andere regels. U mag zelf beslissen of u begint met reanimeren of stopt zodra u een geldige niet-reanimeren penning ziet. U bent wettelijk niet verplicht om te stoppen of om door te gaan met reanimeren.
Wat te doen bij twijfel?
Als er twijfels zijn over de geldigheid van de niet-reanimeren verklaring, is het advies om altijd te starten met reanimatie. Laat de professionele hulpverleners, die snel ter plaatse zullen zijn, beslissen over het verdere verloop. Zij hebben de expertise om te beoordelen of de verklaring rechtsgeldig is en welke stappen daarna moeten worden genomen.
